دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا)، شنبه دو دی‌ ماه اعلام کرد که پیش‌بینی می‌شود حدود ۲۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در افغانستان - بیش از نیمی از جمعیت این کشور- در سال ۲۰۲۴ به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشته باشند. 

اوچا گفت که از این میان، ۱۷ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر برای دریافت کمک در نظر گرفته خواهند شد و اولویت‌های کلیدی شامل ارائه کمک‌های غذایی، آب آشامیدنی سالم، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش و رسیدگی به نیازهای فوری از جمله آب، بهداشت و حفاظت از گروه‌های آسیب‌پذیر به‌ویژه زنان، دختران، پسران و افراد دارای معلولیت است. 

در گزارش این دفتر آمده است که اقتصاد افغانستان شکننده و به‌شدت متکی به کمک‌های بشردوستانه است. 

اوچا با اشاره به محرومیت زنان از فعالیت‌های اقتصادی به دستور طالبان گفت که سیاست‌های محدودکننده مانع از دسترسی زنان به کمک‌ها و خدمات می‌شود و تاثیر منفی بر مشارکت جامعه بین‌المللی در افغانستان دارد.  

اوچا گفت که محدودیت علیه کار زنان باعث تاخیر در اجرای پروژه‌های نهادهای کمک‌کننده در افغانستان شده است.  

دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل گفت که اخراج صدها هزاران مهاجر بدون مدرک از پاکستان در اواخر سال ۲۰۲۳ بر یک میلیون و ۳۰۰ هزار شهروند افغانستان تاثیر گذاشته است و بحران عودت‌کنندگان بیشتر نقاط مرزی افغانستان با پاکستان را تحت فشار قرار داده است.  

اوچا گفت که پیش‌بینی می‌شود که در سال جدید میلادی بیش از یک میلیون و ۴۶۰ هزار شهروند افغان از پاکستان و ایران اخراج شوند. 

در گزارش اوچا آمده است که افغانستان با وضعیت اضطراری ناشی از تغییرات اقلیمی مواجه است و سومین سال متوالی خشکسالی را سپری می‌کند.  

در این گزارش آمده است: «پس از بدترین خشکسالی در ۳۰ سال اخیر در سال ۲۰۲۱ افزایش دما به سرعت الگوهای بارش را در سراسر کشور تغییر داده است و دسترسی مردم به آب را کاهش می‌دهد. شوک‌های ناشی از خشکسالی از ۱۵ استان به ۳۴ استان افزایش یافته که بیشترین افزایش نسبت به سال گذشته در پروان، کنر، بادغیس، بغلان و سمنگان گزارش شده است.» 

اوچا هشدار داد که محصولات کشاورزی افغانستان در معرض خطر سیل و آفات قرار دارند و چشم‌انداز کمی برای بهبود فوری وضعیت در این کشور وجود دارد.  

این در حالی است که طالبان در واکنش به خشکسالی در افغانستان از مردم خواسته‌اند که نماز بخوانند و دعا کنند تا باران ببارد و خشکسالی رفع شود. 

دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفت که ۴۰ سال جنگ فراگیر در افغانستان به موج‌های متعدد بی‌خانمانی اجباری در داخل این کشور منجر شده و بلایای طبیعی مکرر به افزایش شمار بی‌خانمان‌ها انجامیده است.  

این دفتر گفت: «در حالی که آوارگی ناشی از درگیری از سال ۲۰۲۱ به شدت کاهش یافته است، تخمین زده می‌شود که ۶ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر - تقریبا یک نفر از هر ۷ شهروند افغان - بی‌خانمانی طولانی‌مدت را تجربه می‌کنند.» 

بیش از دو سال و چهار ماه از سلطه‌ مجدد طالبان در افغانستان می‌گذرد و در این مدت، برخلاف ادعای رژیم طالبان، وضعیت اقتصادی مردم این کشور بهبود نیافته و شمار افراد فقیر افزایش یافته است.  

طالبان با تشکیل ندادن حکومتی فراگیر با حضور همه اقوام و رعایت نکردن موازین حقوق‌بشری و حقوق زنان، باعث شده‌اند که در انزوا کشورهای غربی قرار گیرند و به همین دلیل، این کشورها علاقه‌ای به انجام پروژه‌های توسعه‌ای در افغانستان ندارند.